Paaltjes, bankjes, rekken, hekken, beugels, roosters, bakken en kappen; ze zijn overal om ons heen, toch staan we er zelden bij stil. En wel omdat dit straatmeubilair zo exact in balans met onze omgeving is ontworpen. In elk ontwerp komen vorm en functie perfect samen om volledig op te kunnen gaan in de talloze straten, wegen en parken van ons land. Ruimten die door grote groepen mensen worden benut, waarbij ieder van hen ook weer zijn eigen wensen, ideeën en eisen ten aanzien van de inrichting heeft. Het moet praktisch, mooi, maar ook duurzaam zijn.
Categorie: "Onderweg"
Rij-impressie; Skoda Fabia Combi Ambiente TSI
Een van de merken waar ik veel bij voel is het Tsjechische Skoda. En als je dan de kans krijgt geboden om eens rond te rijden in en ervaringen op te doen met de nieuwe Fabia Combi, laat je dat als liefhebber natuurlijk niet zomaar aan je voorbij gaan. Met dank aan de regionale vertegenwoordiger van het merk kwam ik drie dagen lang achter het stuur terecht van een Combi Ambiente met TSI-motor die 110pk levert bij een koppel van 175Nm. Als altijd bij Skoda en in het verlengde, de andere merken uit de VW-Groep, zit alles op herkenbare plekken. Alleen biedt de Fabia je een vracht aan informatie in deze wat luxere versie. Overal zit wel informatie verstopt. Je ziet zelfs op twee plekken hoe warm of koud het buiten is. De radio is van het ipad-schermsysteem, met je vingers over dat digitale plaatje heen gaan en je vindt de zenders van je keuze. Het dashboard zelf is informatief en buitengewoon helder. Dat geldt ook voor de dagverlichting van de Fabia die ik persoonlijk wel fraai en stoer vindt. 
Nu het toch gaat over de buitenkant van de Fabia, de vorige editie vond ik persoonlijk minder geslaagd. De auto stond naar mijn idee wat hoog op zijn wielen en de achterkant was domweg te iel. Nou dat is bij deze (10 cm bredere) opvolger wel even anders. Stoer, sportief, degelijk, met scherpe vouwlijnen in de diverse plaatwerkdelen. Een auto die zich meldt zonder op te vallen, precies zoals de meeste Skodarijders dat graag willen. Starten doe je gewoon met de sleutel. Niks startknop of andere ‘flauwekul’. De motor maakt na de start een wat roffelende indruk, bij het optrekken is dat ook nog zo, maar zodra je een beetje op snelheid rijdt is dat geluid weg. Net een dikke zespitter van een jaar of wat geleden. Knap dat je dit geluid uit een viercilinder weet te halen. 
De auto schakelt als een zonnetje, maar het koppel zorgt er voor dat dit niet strikt noodzakelijk is om wat op te schieten. Kracht genoeg! En de top ligt bij de 200km/u wat ik in ons land niet heb uitgeprobeerd. Wel een paar tussensprints. Lekker blokje, prima bediening, comfortabel niveau. De voorste stoelen kunnen omhoog of omlaag, de rugleuning valt goed in te stellen en voor de lange afstanden is er een opklapbare armsteun die we ook kennen uit de andere wat grotere Skoda’s. Onhandig is dan wel dat je vrijwel niet bij de plekken komt waar de veiligheidsriemen moeten worden verankerd. De Fabia Combi is een luxe werkpaard. En dat wil hij vooral vanbinnen weten. Wat een kofferruimte!! Normaal al enorm groot bij 530ltr, maar met neergeklapte achterbank kom je uit op 1395ltr. 
Heel wat grotere auto’s komen niet eens in de buurt van die waarden. Nu is die Fabia Combi 4.26mtr lang, geen echt klein wagentje dus. Het verbruik is volgens de fabriek 4,8l/100km. Ik vrees dat ik dat bij het testrijden niet heb gehaald. Gemiddeld deed ik 6,1l/100km en dat zou me op zich niet verontrusten als vaste berijder. Zijn er ook minpunten? Ja hoor die zijn er. Boven de bagageruimte zit een op rails schuivend afdekzeil van plastic. De manier van bevestigen maakt het niet de meest handige oplossing en tijdens het rijden schoot dat ding steeds los. Kan eenmalig zijn hoor, maar er zijn slimmere manieren te bedenken om deze bergruimte effectief buiten zicht te krijgen. Grote plus is bij de Fabia Combi zijn comfort. Hij neemt hobbels en de niet meer weg te denken verkeersdrempels in dit land met het grootste gemak, zonder te deinen of zo. 
Zelfs onder last was hij comfortabel terwijl het op de grote weg bepaald niet ontbrak aan weggevoel. Een plezierige reisauto derhalve die ik best durf aan te bevelen aan mijn familie en vriendenkring, maar zeker ook aan u, trouwe lezers van mijn autoblog. Een Combi als deze kost je al snel 18.5 mille, maar eerlijk gezegd krijg je daar wel heel veel auto voor. Precies zoals Skoda het al jaren bedoelt. (Met dank aan Zenith/Van Kleef Skoda – Amstelveen)
Pech in de sneeuw
In maart loopt de Nederlandse winter op zijn eindje en kijken we alweer richting de lente. Tegelijkertijd vertrekken er nog veel mensen richting de wintersport. Door het Nederlandse weer kan sneeuw en ijzel ver weg lijken. Als je naar de wintersport vertrekt kan er onderweg echter van alles gebeuren. Wat zijn nou de meest voorkomende soorten pech onderweg? En hoe kun je je goed voorbereiden op een reis naar de sneeuw? →
Rijtest: Skoda Citigo – compacte verrassing!
Dealer
Er kwamen n.a.v. een eerdere publicatie over beschikbaarheid van testauto’s flink wat aanbiedingen van Skoda-dealers die wel het nut inzagen van een stukje extra publiciteit. Omdat ik bij toeval in de regio moest zijn, sprak ik af met Korterink, een van de grotere Skodadealers in ons land, met vestigingen in Zwolle, Rouveen en Meppel. Daar zette men mij een erg aardig uitgevoerde Citigo voor, in een felrode kleur, met een mooie uitmonstering en de ‘kleine’ motor. Dat is een 60pk sterke driepitter met 1000cc inhoud. Alles volgens het concept van de VW Up! die bij deze drieling (Up!, Citigo, Seat Mii) als uitgangspunt fungeert. De compacte wagens worden alle drie gebouwd bij Volkswagen in Bratislava, maar ze krijgen wel een eigen gezicht mee. Bij Skoda houdt dat in dat je de nieuwe karakteristieke grille te zien krijgt met het nu los op de motorklep aangebrachte logo. Persoonlijk vond ik de vorige oplossing fraaier, maar het zal wel modern zijn. Binnen in de Citigo is alles bekend, het te bedienen spul zit ook echt op de plekken waar je het intuïtief verwacht. In de driedeurs uitvoering die ik mocht testen zaten in hoogte verstelbare stoelen, ook de rugleuning was met een simpele handgreep instelbaar. Het dashboard is redelijk simpel, van een wat harde plasticsoort, maar dat wijkt niet zo veel af van wat in deze klasse gebruikelijk is.
Motor
Als de motor wordt gestart moet je wel drie keer luisteren wil je hem horen draaien. Ongekend voor zo’n compacte auto. En als je niet goed oplet, slaat die motor trouwens ook weer af, hij kent een zgn. start/stop systeem, wat extra brandstof moet sparen. Schakelen doe je in de Citigo alsof je in een auto uit een klasse of twee hoger zit. De verzetten laten zich lekker inleggen, mis schakelen is voor mensen zonder enige ervaring weggelegd. Piepend van de plek weg rijden waar je stond is vrijwel ondenkbaar, de Citigo is er net even te keurig voor en in deze Greentech-uitvoering ook wat te geknepen. Je komt prima mee in het verkeer hoor, geen misverstand daarover, maar verwacht geen turbo-injectie of zo, het werkt prima, maar echt snel…? Nee! Maar een heel belangrijk aspect van de auto is wel het vrijwel mankeren van motorgeluid. Wij troffen het daarbij niet met het herfstweer op sommige stukken van de testweg, de regen viel soms met bakken uit de hemel en ook de wind liet zich voelen, maar de Citigo verwerkte dat allemaal prima, Al waren wind en regen op de voorruit van groter invloed op de oren dan het geluid uit het korte vooronder. Die regen werd door de dubbele ruitenwisser (ze slaan naast elkaar heen en weer, een opvallende constructie..) meer dan adequaat weggeveegd. De versie die wij bereden zat lekker in de luxe, airco, multifunctioneel audiosysteem en een computer die precies het verbruik bijhield, het zat er allemaal op. Dat laatste speeltje vertelde dat bij 110km/u een verbruik van 3,2l/100km mogelijk bleek, maar als je een tandje terugschakelde om het tempo op te voeren stond er wel 8l/100km op het apparaat. Wie zuinig wil rijden moet zich inhouden, maar dat is niet afwijkend van andere kleine en milieuvriendelijke auto’s.
Zitten
Zitten doe je uitstekend in de Citigo, ik met mijn 1.85mtr lengte vond een uitgekiende zitpositie, maar dan kan er achter je niemand meer mee. Moeten er volwassenen op de achterbank zullen de voorste inzittenden concessies moeten doen. Niet vreemd want de auto is zeer compact van afmetingen. De voorste inzittenden hebben lekker de ruimte, zitten niet tegen elkaars schouders tijden het rijden en hebben een prima rondzicht. Achterin de driedeurs versie is het allemaal wat minder comfortabel. Prima voor een klein gezin. De bagageruimte is compact, relatief diep, maar kent zijn beperkingen. Boodschappen doen gaat uitstekend, maar een ritje Ikea voor wat Billykasten kon wel eens een uitdaging zijn.
Vering
Wie echt wil weten of een auto goed veert en of de dempers zorgen voor een zeker comfort moet vooral de Oude Rijksweg tussen Rouveen en Staphorst eens nemen als testbaan. Kinderhoofdjes uit de tijd van Napoleon, spoorvorming, hobbels, het is allemaal aanwezig en het gaf me ooit een vrij negatief beeld van andere geteste kleine wagens. De Citigo laat zien dat het ook anders kan. Hij gleed niet als een Citroen DS over de verschrikkelijke keitjes heen, maar van extreme trillingen was geen sprake, de spiegels waren nog steeds goed te gebruiken en de auto deed geen enkele stap opzij. Een hoog rapportcijfer op dit onderdeel is het gevolg. Skoda maakt een heel bijzondere kleine auto als het gaat om dat comfort.
Prijs en conclusie
Komen we tot de prijs. Een basisversie van de Citigo komt ergens uit op 8 mille, wil je ook maar iets meer luxe en uitrusting ben je al gauw voor een mille of anderhalf meer bij de dealer te gast. De versie waar wij mee reden was ruim elf duizend euro en dan heb je nog steeds drie deuren en die ‘kleine’ motor. Die overigens nergens het gevoel gaf te kort te komen hoor, maar toch. In de folder en prijslijst, maar ook de showroom van de dealer in Rouveen bleek dat er nu al zoveel pakketten bestaan dat je het overzicht al snel kwijt bent. Maar laten we stellen dat je voor een mille of tien in een erg aardige nieuwe auto rijdt, die vooralsnog geen Motorrijtuigenbelasting kent, zuinig omspringt met brandstof en lekker comfortabel rijdt.
Een auto die je het gevoel geeft met een wat groter model onderweg te zijn dan je daadwerkelijk bent. De Skoda zit top in elkaar, nergens een kraakje of rammeltje kunnen ontdekken en de zit is formidabel goed. Een koopje is het niet, maar wie dat zoekt komt al enige tijd niet meer langs bij Skoda. Daar gaat men voor de kwaliteit en andere kernwaarden. Zoals een dealernet dat klantvriendelijk is, vaak nog wat kleinschaliger is dan dat van concerngenoot Volkswagen en ook qua prijsniveau op een wat lager plan acteert. Mijn rapportcijfer voor de Citigo is een wel verdiende 8,5. Een uitschieter in een druk bevochten marktsegment.
Rijtest; de nieuwe BMW 1-serie 1.8Di
Als er een merk een ijzersterk imago heeft opgebouwd, dan BMW. Of het nu gaan om nieuwe of tweedehands modellen, er zijn altijd kopers voor te vinden. Een van de succesnummers in het gamma is de 1-serie die een paar jaar geleden op de markt kwam om een andere kopersgroep aan te spreken en bijvoorbeeld de VW Golf concurrentie te bieden. Dat is Europees gezien aardig gelukt, meer dan 1,2 miljoen keer werd de kleinste BMW verkocht. In Nederland gingen er 20.000 exemplaren van de showrooms bij de BMW-dealers uit. Lang niet zoveel als er in dezelfde periode aan Golfjes werden verkocht natuurlijk, maar BMW Nederland is er best een beetje tevreden over. Nu is er een nieuwe 1-serie en daarmee mochten we als auto-journalisten op de dag dat de restanten van hurricane Irene over het land trokken, even kennis maken.
Groter
De nieuwe 1-serie is wat langer, groter, comfortabeler en veiliger dan zijn voorganger geworden. Maar in mijn ogen vooral ook flink wat mooier. De lijnen zijn veel evenwichtiger dan bij de vroegere 1 en de wat scherpere lijnen staan de auto goed. BMW legt gewoon de lat een flink eind hoger met dit model dan bij de vorige nog het geval was. Dat doet men o.a. met een zgn. Connect-drive systeem dat zo op het oog de bestuurder voorziet van heel veel informatie die via een opklapbaar scherm zichtbaar wordt en je de indruk geeft een zakenjet te besturen. 
Dat beeld past meteen bij de goede zit achter het stuur. De cockpit zit om je heen gedrapeerd en past als een Italiaanse schoen. Alles is goed bereikbaar en overzichtelijk en uiteraard Duits degelijk. Wat ik met mijn 1.85mtr iets minder vond was de hoofdruimte. Ik stootte voorin links en rechts, maar achterin even zo vaak mijn kale bol aan de bijna goedkoop aandoende plastic handgrepen die net naast mijn hoofd gemonteerd bleken. 
Dat is echt een verkeerde plek vind ik zelf.
Uitzicht
Net zoals het uitzicht naar achteren door een ruit die even groot is als in een VW Kever anno 1974. Opmerkelijk dat je in zo’n mooie en slimme auto zo weinig uitzicht hebt bij het achteruitrijden. Gelukkig zit er wel een waarschuwingssysteem op voor als je inparkeert. Maar daarmee heb ik wel zo ongeveer alle nadelen van deze auto opgesomd. 
De nieuwe 1-serie rijdt als een BMW! Sportief, strak en met een uiterst comfortabel geluidsniveau. Wij reden met de 1.8 Di waar een geruststellende 143pk en een koppel van 320Nm zorgen dat je nooit in lastige situaties terecht komt. Wie dat zou willen kan er ver boven de 200km/u mee rijden, en een sprintje maken van nul naar 100km/u in minder dan negen seconden. Maar het grootste genot bleek toch om er heerlijk mee te toeren. De strak schakelende zesversnellingsbak doet zijn werk zoals het hoort en je moet er in optimale omstandigheden 4.5l/100km mee kunnen behalen. Wij hebben dat niet kunnen testen. Het weer was er niet naar….
Ecopro
Elke nieuwe 1-serie is overigens uitgerust met een ‘Ecopro-modus’ waarmee je 20% kunt besparen op je verbruik zonder al te veel in te leveren op rijplezier. Op het display wordt dan aangegeven dat je een grotere actieradius krijgt door dat gedrag en dat zal veel rijders met een economisch kijk op de eigen portemonnee zeker aanspreken. Al zullen de meeste 1-series wel richting leasemarkt verdwijnen als ze met zelfontbrander zijn uitgerust.
Nog even over de zit in die nieuwe 1-serie. 
De stoelen zitten meer dan prima en, altijd lastig bij dit soort wagens, je kunt ook achter jezelf zitten, zonder meteen de knieën in elkaar gedrukt te voelen. Men heeft in de lengte bij het interieur twee centimeter kunnen winnen. En dat is heel plezierig voor de passagiers.
Conclusie: Met een prijs vanaf net 28 mille voor de ‘kaalste’ uitvoering is deze BMW wellicht niet meteen een koopje, maar je krijgt er wel een echte auto voor. Die rijdt als een BMW, aanvoelt als een BMW en herkenbaar is als vervoer voor mensen die het toch wat gemaakt hebben. Ook de gemiddelde mkb-er kan er mee voor de deur komen, zeker als je ziet dat BMW in staat is de maandtarieven bij leasing laag te houden. Een BMW brengt nu eenmaal veel geld op bij inruil. Je krijgt ook flink wat mooie gadgets, handige extra’s en een volwaardige snelle vierzitter als vervoermiddel. De vormgeving is iets om aan te wennen wellicht, maar het nieuwe uiterlijk doet deze 1-serie veel goeds. BMW meent zelf dat deze auto ‘alles zal veranderen’, dat is misschien wat hoog gegrepen. Maar een stevig ijzer in het vuur is het zeker.
Een heerlijk rijmachine! Na de IAA meteen leverbaar en nu al onder lakens bij de dealers.
Rijden met de Skoda Superb
Een dergelijke kans laat ik me natuurlijk niet ontgaan. Als de eigen auto in service gaat, krijg ik even een ‘leenauto’ ter beschikking.
Het is de persoonlijke company-car en demonstratieauto van Zenith Automobielbedrijf in Amstelveen. En wat voor een. De splinternieuwe Skoda Superb. Alweer de tweede generatie van deze grootste Tsjech en het nieuwe Skoda-design is hem goed aan te zien. De auto oogt wonderlijk genoeg minder pompeus dan zijn voorganger, maar heeft wel heel herkenbare eigen lijnen. Vooral de achterkant met de flink dikke ‘kont’ kan zeer bekoren. 
De ter beschikking staande Superb is een Ambition, uitgevoerd met een 1.8ltr grote TSi motor van 160pk. Deze uitvoering heeft t.o.v. de lager geprijsde Comfort o.a. het nodige chroom op diverse plekken, ESP, een elektrische te verstelen bestuurdersstoel, lederen stuurwiel, wat leerelementen voor het interieur, lichtmetalen velgen, extra mistlampen voor, een aantal extra opbergvakjes, parkeersensoren, maar ook een regensensor en nog wat leuke gadgets die het rijden verder niet leuker maken, maar het bezit van deze versie wel. 
Eenmaal ingestapt valt op dat de nieuwe Superb meer nog dan zijn voorganger luxe uitstraalt. Het is iets minder een ‘taxi’, meer een echte luxe auto. Het dashboard ziet er gelikt uit en de grote centrale display voor alle functies van verwarming/airco en radio maken indruk. De vergelijking met de cockpit van een beetje verkeersvliegtuig kan de Superb wel doorstaan. Wat wel lekker is, vrijwel alles zit bij auto’s uit de Volkswagengroep op dezelfde plekken, zo ook in deze grootste Skoda. Reuze handig, je bent heel snel thuis achter het stuur. Starten geeft een wonderlijk beeld. Nadat de motor aanslaat zie je de hele meterkast qua aanduiding eerst helemaal naar rechts uitslaan om dan pas op de normale stand terug te keren. Het display start rustig op, alle functies worden nagelopen en dan komt het radio-paneel in beeld. Allemaal met tiptoetsbediening. Goed bedacht. Rijden doet de Superb voortreffelijk. En ook anders dan bij zijn voorganger, hij voelt minder aan als een grote auto. Je zou denken dat je met een Fabia of Octavia onderweg bent. De auto kleeft aan de weg, stuurt lekker neutraal en veert nergens zompig of deinend. De weg wordt gewoon doorgegeven aan de bestuurder. Op de snelweg is de 160pk sterke 1800 motor ruim in staat om op heel hoog niveau te presteren. De auto geeft het gevoel de 200km/u grens vrij eenvoudig te passeren. De 6-versnellingbak is er een van de heerlijkste soort. Het schakelen gaat als een mes in een pakje boter, en je blijft altijd voelen waar ‘je zit’. Aan boord heerst grote stilte, de nieuwe Superb is een uiterst comfortabele auto. Wat je wel hoort zijn de geluiden van de (op deze specifieke auto) platte en brede banden. Dus we hebben een limousine die rijdt als een sportieve middenklasser. Waar onderscheidt de Superb zich dan van zijn concurrenten? Nou, dat is een kwestie van instappen. Wie een normale lengte heeft, zoals ik, van 1.85m heeft een oceaan van zitruimte ter beschikking. Ik denk dat je de Harlem Globetrotters kunt vervoeren zonder dat die lange kerels met hun kniegewrichten tegen de rug van de voorstoelen komen te zitten. Wat een enorme ruimte. En de kofferbak is ook al zo enorm. Met het unieke Skoda-systeem dat van een sedan als deze Superb een hatchback weet te maken. Dit zgn. Twindoor-systeem is door Skoda bedacht en gepatenteerd en terecht. Dat nooit een andere fabrikant op dit idee is gekomen is eigenlijk wonderlijk. Maar het is bijzonder slim. Onze kennismakingsrit voerde ook nog even door de polders buiten Amstelveen terug naar dealer Zenith. Ook daar merk je dat de Superb een heerlijke rijdersauto is. Voor een meer dan redelijke prijs van net € 31.000,- heb je een dijk van een auto, met een beer van een motor die heel veel ruimte biedt aan inzittenden die in een grote mate van comfort genieten van de stilte. Als er al een nadeel is te noemen, dan het brandstofverbruik. Want heel veel zuiniger dan 6,5/100km heb ik zelf niet kunnen meten en af en toe even flink op het gas gaan staan zorgt voor flink hogere verbruikscijfers. Maar dat is niet zo heel veel afwijkend van de norm in deze klasse. Hoe dan ook, Skoda laat zien dat de Superb een heel volwassen auto is die eigenlijk nog steeds iets ondergewaardeerd lijkt. Maar een prima alternatief voor auto’s uit het concurrentieveld die meestal heel wat minder te bieden hebben. Er is overigens al een Superb met de bekende 1.4FSI motor (125pk) vanaf 26 mille en een 1,9ltr dieselversie vanaf 29 mille. Met dank aan Autobedrijf Zenith in Amstelveen dat me even in staat stelde om deze nieuweling van Skoda nader te leren kennen…… 
Column: De 24-uurs gekte van Le Mans
Het is alweer een week geleden dat de Audi R10 weer als eerste over de streep kwam pruttelen met z'n diesel-naaimachine. Normaal gesproken zat een weekend lang aan de buis gekluisterd en ging mijn wekker op zondagochtend in alle vroegte af om te zien wat er die nacht gebeurd was. Dit jaar ging het even anders. Ik ging erheen, en heb de gekte van Le Mans meegemaakt. →
Column: Stille banden
Het moet stiller worden op de Nederlandse autoweg. De ministeries van Verkeer en Waterstaat en van Vrom starten vanaf 30 mei de campagne ‘Het wordt de helft stiller op de weg'. De campagne is opgezet op het rijden op stille banden te stimuleren. Is de campagne zijn geld waard of is het allemaal weer onzin? →
Column: Verbod op snelle auto’s?
Chris Davies, een Europarlementariër uit Groot-Brittannië, heeft een voorstel ingediend dat auto’s met een topsnelheid van meer dan 160 kilometer per uur moet verbieden.
Davies verklaart zijn opmerkelijke voorstel als volgt: ‘Tussen 1994 en 2004 is het gemiddelde vermogen van auto’s met 28 procent gestegen. Dit heeft ze een stuk zwaarder gemaakt, waardoor ze meer CO2 uitstoten. En dat terwijl de maximumsnelheid nergens verhoogd is in de afgelopen jaren.’
Ja…en hoe gaat een verbod op snelle auto's dat stoppen? Sportwagens zijn vast maar voor 0,01% verantwoordelijk voor de CO2 uitstoot. Kun je niet gewoon beter dat ene gezin wat elk jaar met een afgeladen stationwagen naar Zuid-Spanje afreist op de bon slingeren? Ze gaan dan wel efficient met het vermogen van hun auto om, maar poeh, wat een vervuilers!
Column: De perikelen van het autowassen
Eigenlijk ben ik dol op autowassen. Lekker bezig zijn met m'n auto, kijken hoe hij stap voor stap mooier wordt. Ten koste van zweet en spierpijn een smerig woon-werk-hok omtoveren in een glimmertje wat zo uit de showroom lijkt te rollen. Daar houd ik van. Helaas houd ik niet van alle ongemakken die erbij komen kijken.
Zo woon ik bijvoorbeeld in een gewoon rijtjeshuis aan de straat. Een drukke straat. En nee, we hebben geen garage of oprit. Op mijn vrije zaterdag zwoeg ik met m'n emmertje en m'n sopje dus in een file-parkeervak, op nog geen meter afstand van het voorbij denderende verkeer. En ach, de bussen en vrachtwagens die je compleet van je sokken af rijden zijn tot daar aan toe.