Als je in het hedendaagse straatbeeld rondkijkt, zie je weer wat meer Mazda’s rondrijden dan in de afgelopen jaren het geval was. Het Japanse merk had het moeilijk na een zeer succesvolle periode. Waarin die wagens door toenmalig importeur De Binckhorst niet aan te slepen leken. En elk model had zijn eigen kopersgroepen. Het merk had het lastiger dan ooit tijdens de crisisjaren en dat lag naar mijn idee bepaald niet aan de moderne vormgeving, techniek of de boven elke twijfel verheven kwaliteit van deze Japanse fabrikant. Vermoedelijk is het merk haar vroeger zo spreekwoordelijke aantrekkelijkheid kwijtgeraakt toen het de prijzen van haar modellen ging afstemmen op die van de concurrentie. 
Mazda zijn zeker geen prijsbrekers meer en hoe goed ze ook zijn qua techniek en uitrusting, een gemiddelde Europeaan, Koreaan of mede-Japanner biedt diezelfde zaken ook, en vaak voor wat minder hoge prijzen. Toch blijft het een bijzonder merk met een bijzonder geschiedenis. En ook het nodige succes/ Maar dat kwam niet zonder slag of stoot. De eerste Mazda’s die importeur De Binckhorst naar Nederland haalde waren niet bepaald geavanceerde modellen. Maar op een of andere wijze overtuigden ze door hun uitrusting en prijs. En zo zagen we eind jaren zestig ineens kleine knorrende Mazda’s over onze straten van toen rijden die ook nog eens goed van kwaliteit bleken te zijn ook. 
De Mazda 1000 was zo’n karretje. Een autoleek kon in die dagen zelfs zien dat die kleine Mazda een echt Japanse auto was. Hij liet dat niet alleen in de lijnvoering zien, ook door de uitmonstering of de inrichting. Onder de motorkap huisde een flinke toeren draaiende 1000cc motor die 58pk leverde en de auto naar 130km/u stuwde. De Mazda 1000 stond relatief ‘hoog op de poten’ en met smalle banden en bladvering achter was het geen bochtenridder. Ook bij zijwind had je wel een paar stevige handen nodig aan het stuur. Maar het wagentje was relatief goedkoop en aardig uitgerust. Een jaartje later kwam er ook een 1200cc motor beschikbaar en werd het wagentje iets aangepast. De lijnen werden iets strakker, ook wat boller. 
Maar het onderstel bleef zoals het was. De top van de 1200 reikte zelfs tot boven de 140km/uur en daarmee was de Mazda in zijn klasse een snelle rakker. Er kwamen stationcarversies van en zelfs een erg vlotte ‘coupe’. Wie nog meer wilde kwam terecht in de versie met 1300cc motor. Die haalde zelfs 150km/u en dat was in die dagen opmerkelijk. In begin jaren zeventig kregen de kleine Mazda’s een facelift. De plooien in de carrosserie werden glad gestreken, het vermogen nog iets verhoogd, net als de topsnelheid. Maar de wagentjes misten toch ineens hun opmerkelijk uiterlijk en de verkopen daalden. 
En daarom kwam Mazda met de uiterst succesvolle eerste versie van de 323. En wat daarna met het merk gebeurde in ons land is geschiedenis. De kleine Mazda’s van de eerste generatie raakten snel vergeten. De roestvorming deed de rest. Het zijn absoluut geen gewilde klassiekers, de prijzen zijn echt belachelijk laag voor een autotype dat intussen veertig jaar oud is. Voor iets van 1000 Euro zou je er een op de kop kunnen tikken. Vraag is alleen waar, want veel zijn er niet overgebleven. En dus moeten we het doen met wat foto’s en herinneringen…….(Foto’s: FlicKr)
Lees ook:Mazda brengt 6 met schoonste motor sinds tijden
Lees ook:Eerste kleine Mazda’s…
Lees ook:Mazda past haar prijzen aan…
Lees ook:Mazda kijkt uit naar Geneve
Lees ook:Mazda 3 – nu ook Made in China!