Met zulke benen op de cover moest je wel even kijken wat er zoal in de folder geschreven stond...
Na een verhuizing staan er vaak nog vele jaren onuitgepakte dozen te wachten op betere tijden. Ook bij mij is dat zo. Maar nu is toch het moment gekomen om eens goed te kijken naar alles wat er nog staat en of een deel daarvan niet kan vertrekken. Marktplaats kreeg vandaag een twintigtal nieuwe plaatsingen te verwerken en er zullen de komende dagen nog wel wat dingetjes volgen. Wie wat verzamelt heeft wat zullen we maar denken. Een van die nu te koop staande zaken was een oude folder van een Skoda S-100 uit 1971. Indertijd was die S-100 een nieuw model, hij volgde de 1000MB op die bij ons best succesvol was geweest. Maar de S-10 was weliswaar langs dezelfde filosofie ontwikkeld en gebouwd, oogde toch een stuk moderner. De wagen had nog steeds de motor achterin zitten, maar dat was indertijd nog redelijk bij de tijd. Ook bij Volkswagen, Simca, NSU, Fiat en Renault moesten ze nog niet veel hebben van een andere aandrijfvorm. Als je kijkt hoe de Tsjechische fabrikant haar folders illustreerde valt direct die dame op in haar ongekende minirokje. Een vriendelijk lachende heer zit achter het stuur van de nieuwe Skoda. En wat me ook opviel en me daardoor weer herinnerde, Die Skoda’s hadden allemaal keurig netjes spatlappen voor de achterwielen. Kom daar tegenwoordig nog eens om.
Hoezo airbags, airco, usb-aansluitingen, asr, esp etc? Een goed afleesbare snelheidsmeter, dat kon je krijgen en een hele reeks lampjes.
Het interieur oogt naar onze huidige maatstaven weliswaar Spartaans, maar je had al een ruitenwisser met twee snelheden, een deelbare stuurkolom en dat soort luxe zaken. En een kachel waar je nu nog steeds ‘U’ tegen zegt. De achterbanken waren doorklapbaar zodat de S-100 zich als een soort bestelauto liet gebruiken, maar je kon ook ‘andersom’ denken. Dan zette je de zittingen van de achterbanken op metalen ‘bokjes’ en draaide de rugleuningen van de voorstoelen helemaal achterover. Resultaat; een heerlijk bed, waar je allerlei leuke dingen kon doen als jonge gast. Opvallend was ook de bagageruimte. Die was redelijk ondiep, het reservewiel en de krik namen flink wat ruimte in en streden om een plaatsje met de benzinetank die ook voorin te vinden was. Maar op het plaatje oogde het allemaal schitterend.
Dit soort laadvolumes kom je nu nog slechts tegen in de mini-mini-auto's afkomstig uit Azie of zo!
Wel was het zo dat eenmaal beladen die auto een heel andere wegligging vertoonde dan in onbeladen toestand. Daar was niets mis mee natuurlijk, want dit soort automobielen wilde wel een beetje zijwindgevoelig zijn, om het maar netjes uit te drukken. Acht pagina’s nostalgie. Bijna veertig jaar oud. Wat zijn we in autoland, en ook bij Skoda, een eind opgeschoten zeg. Maar dames met dit soort lange en blote benen zie je niet meer in autobrochures, dat is nu ‘not done’.
