Luxueuze Fransoos; Delahaye!

Tussen alle modellen en merken die ik in deze rubriek behandel(de) nu een wat exclusievere naam. Iets voor de upper-class, ook al was die meer gewend aan Britse, Duitse of Amerikaanse merken. Ik heb het over het Franse merk Delahaye. Een merk dat wij nu eigenlijk niet meer kennen, de hoogtijdagen lagen ergens in de eerste helft van de vorige eeuw. Maar een koper van een Delahaye, en dat waren er getuige de vele boeken die ik er op na sloeg, best veel. Want een vooroorlogse Delahaye mocht je qua ontwikkeling en techniek vergelijken met het beste dat door Bugatti, Hispano-Suiza of Talbot werd gebouwd. Nu werden de meeste auto’s van deze Franse fabrikant overigens ‘kaal’ afgeleverd bij specialisten zoals Franay, Ghia of Saoutchik. En die zetten er dan op speciale bestelling hun eigen koets bovenop. Waardoor er veel heel bijzondere vormen bestaan en bijna geen een Delahaye lijkt op een andere. Technisch gesproken bouwde men wel series, en dat soms tot in lengte van jaren, maar waren dit toch wel wat andere wagens dan wat elders van de fabrieksbanden rolde. Het merk kreeg het na de oorlog bijzonder moeilijk, men vond geen kopers meer voor dit soort extravagante wagens en stopte de productie van personenwagens in 1955. Daarna bouwde men nog slechts vrachtwagens en militaire voertuigen. De meest bekende reeks sportieve wagens is van het type 135 geweest, waarvan men er ruim tweeduizend bouwde en die iets van 16 jaar in productie bleef, zij het dat de oorlogsjaren de boel uiteraard aardig verstoorde. Delahaye gaf de 135 in basis een goed presterende zescilinder in lijn mee van 3,6 liter inhoud en met een vermogen van 95pk. Een opgevoerde versie was ook mogelijk en dan werden er drie carburateurs op het blok gemonteerd en haalde men er 135pk uit. Opvolger voor de 135 was de 145-148 serie die in 1945 voor het eerst werd geproduceerd. Motorisch bleef alles hetzelfde, alleen ging het vermogen van de zespitter wat omhoog en leverde Delahaye zelf de carrosserie. Er was een sedan en een sportscoupe die als Chapron werd aangeduid. De Delahaye 175 kwam ongeveer gelijktijdig uit en had als eerste auto van dit merk hydraulische remmen. De motoren werden groter en hadden nu een inhoud van 4,5 liter waaruit men 140 pk wist te halen en waarmee een top van 160km/u mogelijk bleek. Een verdere ontwikkeling was de 235 waarvan er heel weinig zijn gebouwd en die niet meer in staat bleek om de ondergang van de producent te verhinderen. De zespitters leverden nu 152pk. Wie nu op, zoek gaat naar een leuke klassieke Delahaye kon wel eens van een dure kermis thuis komen. Deze wagens zijn peperduur. Prijzen van een ton of meer zijn niet zeldzaam. Alleen de 145-148 Berline zit daar een stuk onder. Daarvoor krijg je een klassieker pur sang, met een vorm van luxe en comfort die je wellicht niet zou verwachten. Maar het is ook wel weer eens iets heel anders natuurlijk.

Lees ook:Fraaie Britse sportwagen; de Sunbeam Alpine
Lees ook:Franse topklasse; de Delage D8
Lees ook:Exclusief Brits merk; Lagonda
Lees ook:Imposante Brit; Jensen Interceptor series…
Lees ook:Een grote Renault; de Reinastella!