Voor deze week houd ik het even op een andere Oost-Europese auto. Een die we hier nooit echt hebben leren kennen, maar in Rusland en Polen een ware cultstatus bereikte. Ik heb het over de GAZ M20 Pobjeda, voorloper van de befaamde en decennia lang gebouwde Volga’s. Die eerste Pobjeda was een voor die tijd niet eens zo’n gekke automobiel en hij leek qua styling sterk op alles wat ook in het westen het automobiele levenslicht zag. Is dat vreemd? Nee! Want de meeste Russische autofabrieken waren voor de Tweede Wereldoorlog schatplichtig geraakt aan Amerikaanse of Duitse producenten. Zo was Ford een hele grote in het Rijk van de Sovjets en ook GMC hielp er om de vrachtwagenproductie op gang te brengen. 
Daarnaast gebruikte men licenties van Nash en kwamen er direct na de oorlog Opels uit een veroverde fabricagelijn die daarna als Moskvitch (bij ons Scaldia) ging uitspuwen. Die Pobjeda was intussen een aardig ogende auto, met een sterk aflopende achterlijn, vergelijkbaar met de toenmalige Britse Standard Vanguard, de Volvo PV544 of Peugeot 203. Bij de Rus deed een 4 cilinder het werk voorin de aardig gevormde neus, met een inhoud van 2,1 liter en een vermogen van 50PK. De auto had al een 12volts accu maar het hele systeem draaide op gelijkstroom, overigens zoals bij veel tijdgenoten het geval was. De vooras zag er nog wel redelijk modern uit, de achteras was van de stijve soort en veerde op twee enorm sterke bladveren. 
De besturing was van het worm en roltype, niet al te exact en zeker niet lichtvoetig. Toch was de wagen een groot succes, al was het maar omdat je er met een man of zes in kon plaatsnemen en dan ook nog bagage mee kon nemen. Benzine lustte hij wel, want met 12ltr/100km was het een echte middenklasser met grote dorst. En dat bij een top van 105km/u. Toch werden de Pobjeda’s zo populair als wat. In Polen ging men de auto bouwen als FSO Warszawa en die versie week in details wat af van het Russische origineel. Er zijn varianten bekend van de GAZ M20. 
Een stationcar heeft men wel geprobeerd, net als een Pick-upversie en ook ambulances. De wagen was best betrouwbaar en duurzaam en hield het soms wel 30 jaar uit. De Poolse variant had dezelfde genen. Ik zag ze indertijd in heel wat landen van het Oostblok zelfs na 40 jaar nog dienst doen. Grootste gebruikers waren taxichauffeurs die er het liefst een gasinstallatie in lieten bouwen om wat goedkoper te kunnen rijden. Is die Pobjeda een klassieker? Ik vermoed bij ons zeker niet. Een heel goede doet wellicht 1500 Euro of zo, maar in sommige landen in het voormalige Oostblok kon er best wel eens een club van berijders bestaan die deze klassiekers in ere wil houden. Curieus is de auto wel. 
De Pobjeda was van 1946-1958 in productie en werd opgevolgd door de hier al eens eerder beschreven GAZ M21 Volga.
Lees ook:GAZ’ stijlvolle Volga M21…
Lees ook:Russisch slagschip; GAZ 13 Tsjaika
Lees ook:Geen Lada’s meer…
Lees ook:Echt eigen Pools ontwerp; de Warsawa 224!
Lees ook:Historische Rus met Ford-hulp; de Model A.