Binnen de Chrysler-groep kreeg Dodge indertijd een erg interessante aanbieding die het o.a. de modellen van Ford, zoals de Mustang, en Chevrolet, denk aan de Camaro, lastig moest maken. De Charger was geboren. Vanaf 1966 had je binnen de groep de keuze uit vlotte wagens met een vergelijkbare motorisering en uitmonstering. Ook Plymouth kende dit soort wagens. De Charger was er met een nog redelijk bedaagde zes-in-lijn, maar werd vooral geliefd met een dikke V8 in de relatief lange neus. Dodge kon je die ook weer leveren met gemiddelde en meer brute krachten. De normale motor was een 5,2 liter groot blok dat 233 pk leverde en de wagen naar bijna 200km/u kon opstuwen. Grotere blokken kwamen ook beschikbaar zoals de enorme 7,2 liter die je ook bij de Imperials al vond en die 380pk ophoestten. 
230km/u kwam al aardig in zicht met dat soort motoren. Maar het kon nog gekker. Zoals in 1969, toen Dodge de strijd aanbond met concernzuster Plymouth, maar zeker met Ford en Chevrolet tijdens de bekende langeafstandsraces zoals die in Daytona. Hiertoe werd een Charger voorzien van een puntige neus met klapkoplampen en een enorme spoiler op de achterklep. Natuurlijk ook met flink aangepaste onderstellen, en een vrij sobere inrichting. 
Om te voldoen aan de normen van de NASCAR-organisatie bouwde Dodge voor ‘normaal’ gebruik ook nog een beperkte reeks Charger Daytona’s die grif van de hand gingen. Naar verluid waren er 505 Chargers in deze min of meer racetrim die een koper vonden. Later leverde Dodge ook nog meer normale Chargers van dit type, zonder de spitse neus en de enorme spoiler. Die werden redelijk populair. Dat kwam ook omdat zowel deze race-Dodge als de soortgelijke Plymouth in een seizoen (1970) maar liefst 38 van de 48 races wisten te winnen. Daarbij bleken ze door hun bouwwijze en betrouwbare techniek niet meer in te halen als ze eenmaal op gang waren. 
De Charger reed soms per ronde 120 meter sneller dan de concurrentie. Het gaf de verkopen van de sportieve Dodge een absolute boost. Wonderlijk genoeg zijn de Plymouth Roadrunners, hier al eens eerder beschreven, meer populair geworden, maar dat neemt niet weg dat de Charger Daytona van bouwjaar 1969/70 een geweldige auto was. In de jaren zeventig veranderde men de vormgeving van de wagens en verdwenen de sportieve successen wat buiten beeld. 
Voor een Daytona komen wij in ons land niet in aanmerking vrees ik, te uniek, veel te duur. Maar als je een ‘burgermansversie’ met die geweldige motoren zou kunnen kopen in goede staat, je vermoedelijk wel een aardig bedrag moet meenemen. Heel bijzondere klassieker
Lees ook:Super-Dodge
Lees ook:Dodge Charger 1969 – potente gast….
Lees ook:Dodge weer actief in Japan
Lees ook:Gespierde politiewagen
Lees ook:Onbekende Mustang-concurrent….Plymouth Barracuda Formula S