De huidige series Cuores zijn doorontwikkelingen van de eerste generaties autootjes met dezelfde naam....
- De eerste Cuores dateren alweer van 35 jaar geleden!
Daihatsu, tegenwoordig niet meer dan een merk dat door middel van slimme advertentiecampagnes nog wel wat auto’s weet te verkopen, was een jaar of twintig geleden toonaangevend op het gebied van kleine en zuinige wagentjes, maar ook was het programma van het Japanse merk flink breder dan nu het geval is. Men had een geweldige terreinauto in de aanbieden, de Rocky, een bestseller als de Charade en ook een kleine middenklasser, de Applause.
De L-60 was een hoekig model dat de L-40 opvolgde, maar nog steeds een tweecilindermotor onder de klep had...
Maar helemaal onder in het programma van het huidige submerk van Toyota, bewoog zich een miniautootje dat ook in de huidige tijd met haar hoge brandstofprijzen niet zou misstaan, de Cuore. Dat kleine karretje dankte zijn bestaan aan de Japanse behoefte om in de grote steden met auto’s te rijden die tenminste een parkeervergunning kregen, en daartoe moesten dat soort auto’s onder de 3.20mtr lengte bezitten. Omdat Daihatsu van oorsprong kleine driewielige voertuigen bouwde had men de techniek in huis om juist in dat segment te scoren. En zo ontstond in de jaren zeventig de eerste Cuore. Een volledig in Japanse stijl vorm gegeven auto met een 2 cilinder motor van 547cc in het korte vooronder. Er was plek voor vier Japanse volwassenen aan boord, en de Cuore had naar keuze drie of vijf portieren. De kleine urk haalde 110km/u en was bij ons vrijwel onbekend.
De eerste Cuore was de 850 uit 1985, leverbaar als TL, TS en TX...
Dat veranderde iets met de komst van de iets strakker vorm gegeven L60, die iets meer motorvermogen bood en in de jaren tachtig ook in Nederland ter koop werd aangeboden. Maar het tweepittertje was de meeste Nederlanders toch net iets te klein en dus kwam Daihatsu in 1985 met een veel vlottere en als een skelter sturende nieuwe Cuore. Wat groter, vlotter van vormgeving en meest belangrijk, uitgerust met een 850cc grote driecilinder die het karretje meer dan 50pk beschikbaar stelde.
80pk kwam er uit dit kleine monstertje waarvan er ooit een in Nederland te zien was...
Hij was er in een basis, luxe en extra luxe uitvoering. Ook leverbaar met automatische versnellingsbak en naar behoefte drie of vijf portieren. Talrijk waren de actieversies van die eerste volwassen Cuore, de Nederlandse importeur was indertijd uiterst slim om de concurrentie van Suzuki met alle middelen aan te gaan. Grootste probleem was wel dat veel potentiële klanten meenden dat het merk Daihatsu van Koreaanse oorsprong was.
Cabrio, rolbeugel, wit lederen interieur, turbo, intercooler....
Dat hield mensen in de jaren tachtig, met de slechte ervaringen rond het merk Hyundai en diens eerste modellen in het achterhoofd, tegen om een Daihatsu te kopen. Maar zij die kozen voor een Cuore waren meer dan tevreden. De wagentjes waren vlot, ruim en zuinig en ook in staat een lange rit tot een goed einde te brengen. Mits je kon omgaan met het wat bijzondere en ook indringende geluid van de felle driepitter. In 1986 had de importeur ook nog een heel bijzondere versie voor showdoeleinden naar Nederland gehaald. Een cabrio met een 600cc tubo-intercooler. De auto had een speciaal interieur en het stuurwiel rechts. Maar het ding reed als gif. Officieel is hij nooit in Nederland geïmporteerd, waar hij uiteindelijk is gebleven? Het model Cuore is er uiteraard nog steeds en verkoopt zijn aantallen. Maar die eerste Cuores waren auto’s waar het merk nu nog met weemoed aan terug zal denken. Het zette Daihatsu ook in ons land extra op de kaart….Van die oude Cuores zie je nog maar zelden een exemplaar in goede staat rondrijden. En als dat al zo is, dan meestal een 850-je en eigenlijk nooit een L60. De roestduivel zat indertijd nog steeds in het ontwerp gebakken en dat is eigenlijk jammer. Want het waren slimme autootjes….
Door de hoekige vormgeving vonden vier volwassenen voldoende plek in de Cuore van anno 1985..
Lees ook:Onderschatte urk; Daihatsu Cuore!
Lees ook:Voorloper van de Daihatsu Cuore; de Fellow!
Lees ook:Daihatsu Cuore zuinigste benzineauto
Lees ook:Daihatsu heeft last van stalker(s)
Lees ook:Daihatsu Cuore botst vier sterren bij elkaar
Leuk dit over de Cuore te kunnen lezen Leo.
Ik heb er ook eentje sinds kort,en zou nooit meer anders willen rijden .
@Jirude – Leuk deze reactie. IK denk dat veel Cuore-rijd(st)ers soortgelijke ervaringen kunnen vertellen…
Leo, Goed verslag over de Cuore zeg. De voorgeschiedenis wist ik nml niet.
Ik kan je nog veel meer ervaringen vertellen,maar het mooist van mijn Cuore vind ik dat hij metallic roze is. Daarom valt zij op,en ik krijg veel ongevraagde positieve reacties op haar.
Alleen het zuinig verbruik in het rijden..ik rijd nu 2 op 34 en dat valt me toch tegen. Manlief zegt dat het aan mijn rijstijl ligt.. ik trek te snel op zegt tie.. zou genoeg voor een vrachtwagen wezen volgens hem…. *lol*
Kan je daardoor echt zoveel meer benzine verbruiken Leo?
@Thamara – De Cuore is een zuinig karretje, maar heeft ook een pittig motortje. Als je dus van een beetje doortrekken in de versnellingen houdt, draait die kleine motor hoge toerentallen en verbruikt hij ook flink meer dan het boekje er voor aan zal geven. Volgens de Consumentengids (laatste nummer)wijkt het verbruik in het dagelijks verkeer iets van 23% af van het theoretische bij de Cuore. En dat is niet niks. Je zult dus de rijstijl moeten aanpassen.
@Thamara/Jirude – Nog even een aanvulling op dit Cuorethema. Als het er om gaat hoeveel restwaarde een auto nog bezit na bijv. 42 maanden en/of 100.000km rijden blijkt de Cuore het heel goed te doen. Staat dan op de vijfde plaats, na de zeer populaire Mini, Fiat 500, Peugeot 107/Citroen C1 en de Toyota Aygo. Het kleine ding is dus in meerdere opzichten en spaarauto..
De eerste Cuore was de L40 Cuore max van 1979. Daar heb ik er nog een van….
@Dimi – Dank voor de aanvulling. Ik kende de L40 niet uit Nederland, wel de L60 en latere 850-serie.
Als ik wist hoe ik een foto kon toevoegen had ik er een van mijn L40…
@Dimi – Ik zal nog eens op zoek gaan op internet…daar zal hij ook wel voorkomen denk ik. Mss kan je hem toevoegen aan een e-mail?? Als bijlage??