Sommige kleine jongens dromen er nog steeds van. Chauffeur worden, en verantwoordelijk zijn voor de besturing van zo'n enorme kolos vol goederen op weg naar…..Maar de praktijk van alle dag kent ook wel een paar heel vervelende risico's. Goed voor nachtmerries……
Je zult maar vrachtwagenchauffeur zijn en door een grote stad moeten rijden om tegemoet te komen aan de wensen en verlangens van jouw opdrachtgevers. Of het nu gaat om eigen rijders of mensen die voor een logistieke keten actief zijn, die laadruimte achter je cabine ligt vol goederen waarom mensen wachten. Soms ongeduldig, omdat er beloften zijn gedaan over een bepaald tijdvak waar binnen die spullen zouden worden afgeleverd. En jij bent de laatste in die distributieketen, jij moet als chauffeur maar even zorgen dat je op tijd komt. Steden zijn complexe decors als het gaat om verkeersveiligheid. Om je heen bewegen andere weggebruikers. Mensen in auto’s die net even voor je langs willen, openbaar vervoer dat altijd voorrang meent te hebben en dit dan ook neemt, en vooral veel, heel veel fietsers en lieden op scooters, om het over voetgangers niet te hebben.
Komt bij dat stadsbestuurders ook nog een soort grote voorkeur blijken te hebben voor het graven van kuilen in het wegdek en het aanbrengen van de meest idiote drempels of rotondes. Allemaal complicerende factoren om het beroep van chauffeur lastig te maken. Bij het afdraaien naar rechts of links wil er dus wel eens iemand knel komen te zitten en soms gaat dat op de meest vreselijke wijze mis. Wordt er iemand overreden. Mensen die ook dachten nog ‘net even’ voor de truck langs te fietsen of gewoon de pech hebben naast de auto te staan en daarbij over het hoofd te worden gezien. De overheid en de vervoersbranche komt telkens weer met technische oplossingen. De truck als een soort kerstboom, versierd met achteruitkijk, dode hoek- en nu ook weer vooruit de cabinespiegels. Daarnaast het liefst ook nog een reeks camera’s om de hele omgeving van de vrachtwagen in de gaten te houden en binnenkort ongetwijfeld nog een reeks nieuwe maatregelen om aanrijdingen tussen sterkere en zwakkere weggebruikers te voorkomen. Maar wat blijft is de menselijke factor. Verkeersonderricht. Niet alleen voor die beroepsgroep, maar ook voor mensen die op de fiets of scooter door het verkeer heen razen. Voor wie verkeersregels zijn voor die ‘anderen’ en niet voor hen. Die niet kunnen begrijpen dat een zware truck echt iets anders is dan een leuke Batavus of Gilera. Daar helpt echt geen extra spiegel tegen. En zo is het ook wel handig als opstelplekken voor verkeerslichten bij het wegverkeer onderscheidend zouden worden aangelegd. Fietsers dus een meter of vijf achter het wegverkeer of zo en niet precies achter dezelfde stopstreep. Daarmee voorkom je dat voorkruipen en het maling hebben aan de lastige uitkijkpositie van de beroepschauffeur. Want wat je ook doet, die man op de bok van die grote bak heeft hoe dan ook maar twee ogen. Nog beter, geen grote vrachtwagens meer toelaten tot het stadscentrum. Maar dat zal wel een utopie blijken. Tot die tijd moeten we improviseren zoals we dat tot nu toe doen. Voorzichtig, heel voorzichtig!
Lees ook:MAN TGS voor van Dorresteijn…
Lees ook:Spektakel rond nieuwe Volvo Truck…
Lees ook:MAN doet aan educatie
Lees ook:Kinderen tellen mee bij auto-keuze….
Lees ook:Toyota voegt Pickup-truck toe aan PROACE-gamma…