Toen Citroen nog echt een merk voor pure liefhebbers was, had men een model in handen waaraan veel van die liefhebbers geode herinneringen bewaren, de 2CV. Een bijna onooglijk voertuig dat voor een bijster lage prijs geleverd werd maar dan ook vooral utilitaire vormen van vervoer bood. Toch hielden de wagens het relatief lang uit. Temeer omdat Citroen wel zo slim was om het concept van de luchtgekoelde 2-cilindermotoren uit te venten in diverse andere modellen die daardoor de groei van het marktaandeel mogelijk maakten zonder al te veel peperdure ontwikkelingskosten voor nieuwe technieken neer te tellen. 
En laten we wel zijn, de simpele maar ook betrouwbare motoren en daaraan gekoppelde voorwielaandrijving hadden zo hun voordelen. Van de 2CV zelf verschenen diverse afgeleiden. Een van de leukste was de van plastic opgebouwde Mehari. Een auto die in tegenstelling tot de oervader van het concept, de lelijke Eend, niet kon roesten. Maar wel weer die motor en aandrijving van de 2CV leende. Tussen 1968 en 1988 werden de auto’s gebouwd en afgeleiden versies daar weer van gingen de hele wereld over. Vooral in woestijngebieden of daar waar het strand lonkte waren de Mehari’s in trek. Toch zag je ze hier ook wel hoor. En nog rijden er wat exemplaren van rond. Simpele karretjes die soms niet eens een dak kenden, slechts twee stoeltjes en wat plastic zitbanken. 
Over veiligheid hoefde je niet na te denken, net zomin als over kooiconstructies. Maar die zaten in een Eend ook niet. De Mehari werd op enig moment ook besteld door de Franse Gendarmerie en zelfs het Franse leger wilde er een paar hebben. Sommige versies kregen vierwielaandrijving. Citroen maakte ook een versie van de Mehari in aluminium, speciaal voor Afrika en Vietnam. 
In Griekenland reed weer een andere uitvoering die men lokaal Pony noemde. In 1970 exporteerde men er ook een stel naar de VS. Het concept zagen we eerder bij de Mini Moke van Austin, maar ook Renault pakte een deel van de markt met haar Rodeo. Gezien de prijs van de auto moest je qua lakkleur (..) niet te kritisch zijn. 
Citroen leverde hem officieel slechts in 8 kleuren. De auto acteerde ook in wat films, waarvan die met de indertijd zeer bekende komiek Louis de Funes het meest legendarisch waren. De Duitsers lieten de auto niet toe op hun wegen. Ze vonden de Mehari brandgevaarlijk. Intussen is het best een populair ding geworden en kosten ze ook best serieus geld. Reken maar op een mille of 7-8 voor een goed en hard exemplaar. (beelden: internet)
Lees ook:Citroen brengt Mehari mee naar Retromobile
Lees ook:Verguisd maar heel goed verkocht; de Citroen Dyane
Lees ook:Leuk alternatief voor de Eend; Renault’s R4!
Lees ook:Citroen doet Mehari herbeleven…..
Lees ook:Dat simpele viertje…