Wie meent dat een Toyota Aygo, KIA Picanto of VW UP! kleine auto’s zijn komt van een koude kermis thuis als men kijkt naar wat er vroeger als klein of compact werd betiteld. Het Britse merk Austin heeft wellicht de claim waargemaakt ooit de kleinste in serie gebouwde personenwagen te hebben gebouwd uit die periode waarin hij ontstond. Een periode waarin de grotere modellen van het merk moeilijk werden verkocht en mensen wel zochten naar een betaalbare vierwieler die kon zorgen dat men met wat moeite en op het gemakje naar familie of werk kon komen. 
De kleine Austin Seven werd ontwikkeld aan het begin van de jaren twintig door ingenieur Stanley Edge. En die nam gewoon het ontwerp van een grote Austin en verkleinde alle maten. Austin lepelde daar een buitengewoon compacte 747cc grote vierpitter in die in eerste instantie 10 hele pk’s leverde, oftewel in hedendaagse termen, 7,7Kw. De karig uitgevoerde Austin bleek een schot in de roos en werd buitengewoon goed verkocht. Kwam ook doordat de Britse fabrikant er een degelijk chassis onderzette wat de Seven een ongekende stevigheid gaf waardoor de wagentjes tegen een stootje konden. 
Daarbij kon je op die manier verschillende varianten ontwikkelen. Wat ook gebeurde. Dichte sedans, open tourers, een cabriolet, een bestelwagen en zelfs voor sportieve doeleinden aangepaste versie. Het kwam allemaal voorbij. Wat ook voorbij kwam was de concurrentie. Maar niet om iets soortgelijks op te zetten, nee men wilde de Seven graag in eigen land op de wielen zetten. 
Dat deed o.a. BMW, maar ook het Amerikaanse Bantam en het Franse Rosengart. En ook Nissan uit Japan. Alleen ondertekende men daar naar verluid geen licentiecontract wat vermoedelijk tot grote verontwaardiging bij de Britten heeft geleid. Hoe dan ook de Seven hield het lang vol. Doorontwikkeld, later met wat meer pk’s, werden er toch een dikke 300.000 exemplaren van geproduceerd. En die zijn nu nog steeds liefhebberstukken. Liefhebbers die wel weten dat ze met deze auto’s niet op de snelwegen mogen rijden, want de top van het Britse karretje is net geen 80km/u. 
Dat nu is voor die moderne opvolgers die ik noemde een peulenschil. Die draaien voor het dubbele hun motorische hand niet om. Goed om te vermelden dat Austin haar latere Mini’s in het begin ook als Seven op de markt bracht. Een eerbetoon aan dat kleine karretje uit de jaren twintig dat pas in 1939 uit productie werd genomen. Toch wel een teken dat het een goed ding was. (Beelden: Internet)
Lees ook:Voorloper van de hatchback-generatie; Austin 1100 Glider…
Lees ook:Succesvolle Brit; de Austin 1100 Glider
Lees ook:Kittige flop; de Bond Bug
Lees ook:Niet geliefd, wel sterk, de Austin Champ!
Lees ook:Austins vooroorlogse taxi-ontwerp