We denken anno 2013 vaak dat de verkoop van kleine compacte auto’s de branche overhoop haalt, dit beter is voor het milieu en dat zuinigheid iets is van onze huidige periode. Niets van dit alles is waar. In de jaren vijftig van de vorige eeuw ontstonden al auto’s die je nu als micromobielen zou omschrijven. In de landen om ons heen was men er gek op en in ons land kwam je er indertijd in het straatbeeld ook heel wat tegen. Wagentjes die in feite voor veel mensen het verschil maakten tussen nat worden op een tweewieler in het typische Hollandse weer, of beschermd tegen de omstandigheden onderweg naar camping of logeeradres. Een van die wagentjes was de door vliegtuigfabrikant Heinkel gebouwde Kabinenroller. Omdat Heinkel, net als Messerschmitt, na de oorlog geen vliegtuigen meer mocht bouwen zette men in op de productie van dit soort kleine voertuigen. Van de kennis op gebied van stroomlijn en goed omgaan met schaarse materialen werd driftig gebruik gemaakt en de kleine Heinkel was een zeer fraai uitgerust karretje dat door zijn voor die tijd gladde carrosserie en ondanks het relatief beperkte motorvermogen (9pk) een topsnelheid van 82km/u kon halen. 
Dat motorvermogen haalde men uit een simpel 1-cilindermotortje waarvan de inhoud in eerste instantie 174cc bedroeg. Later bouwde men er om voor de hand liggende redenen een 250cc blokje in dat met de net 350kilo wegende miniauto nog wat minder moeite had. De Heinkel was onderscheidend omdat de motoren viertakt waren en niet tweetakt zoals bij veel concurrentjes in die tijd. De Heinkel was ondanks dat altijd wat minder populair gek genoeg. En dus werden er relatief weinig karretjes van dit type gebouwd. Iets meer dan 12.0000 om precies te zijn. 
Het wagentje had de toen veel gebruikte constructie waarbij de complete voorkant als deur diende en je je dan langs het stuurwiel moest wringen om er in of uit te komen. Het was een driewieler met de motor op het gedreven achterwiel. Het zicht rondom was geweldig. Die Heinkel was een aardig ding om te zien en razend zuinig. 1 op 25-30 was een meer normale dan buitengewone waarde. Maar goed, je reed natuurlijk niet in een UP! of Aygo. Het waren beperkte wagentjes met een veiligheidsfactor nul. De Heinkels zijn nu best gevraagde klassiekers, een beetje leuke doet al snel 10 mille en dat is veel geld voor een auto in deze klasse. 
De productierechten gingen nadat Heinkel er in 1958 mee stopte, over aan een Iers bedrijf dat ze later weer doorverkocht aan het Britse Trojan.
Lees ook:Nog zo’n dwerg; de Heinkel Kabine 150
Lees ook:Klein maar fijn; de eerste Daihatsu Cuore..
Lees ook:Erg leuk klassiek Fordje, de Anglia 105!
Lees ook:Dwergauto van Messerschmitt, de Kabinenroller…
Lees ook:Kleine Honda’s…