Waar je in de vroegere Oostbloklanden nog wel eens zag dat men een grote voorkeur had voor oudere ontwerpen van het Italiaanse merk Fiat, waren ook de Fransen best interessant voor de toenmalige leiders van de door de socialistische heilstaten bestuurde fabrieken daar. Zo verkocht Saviem/Renault haar middelzware trucks aan het Tsjechische merk Avia en werden de Renault 12’s in Roemenie gebouwd en verkocht als Dacia. Maar ook Citroen deed een soortgelijke oefening en wist een eigen productieband op te zetten in het Roemenie van dictator Ceaucescu die als Oltcit een zekere bekendheid zou krijgen. 
Nu was die Oltcit weliswaar gebaseerd op door de fransen geleverde onderdelen van een Visa, de uiteindelijke Roemeense versie week daar toch wel voldoende van af om de auto een eigen gezicht te geven. De eerste Oltcit’s rolden in 1978 van de band in het Roemeense Craiova en al snel werden de wagens in het thuisland erg populair. Hoewel zeer herkenbaar als een Citroenkloon was de Oltcit een auto met een driedeurscarrosserie met een andere neus dan het Franse origineel. De auto dankte zijn naam overigens aan de regio waar hij werd ‘geboren’, de provincie Oltenia in Roemenie, en de drie letters Cit komen uiteraard van de Franse aandeelhouders. 
Want Citroen nam in het project een belang van 36%. Ondanks alle inspanningen bleek het lastig om de Roemeense productielijn min of meer ‘winstgevend’ te maken. De aanvoer van de typische Roemeense onderdelen voor de productie verliep uiterst stroef en Oltcit’s werden eigenlijk nooit in voldoende aantallen gebouwd. De geplande jaarproductie was 130.000 stuks, maar zoveel wagens werden er nooit gemaakt. Toch besloot men op zeker moment om de wagens ook te exporteren, de achterliggende gedachte was uiteraard dat men dan sterke valuta binnen haalde waarmee het project beter te financieren was. En zo gingen er Oltcit’s naar West-Europa, Canada en ook wat landen in het voormalige Oostblok. In veel westerse landen kwam de auto als ‘Axel’ op de markt en vulde voor de Citroendealers en klanten het gat op dat was ontstaan na het verdwijnen van de Ami. Axels werden geleverd tussen 1981 en 1985 en waren officieel beschikbaar met drie motoren. Een basisversie met 652cc grote 2-cilinder die bekend was uit andere Citroenmodellen. Maar populairder was de 1129cc grote viercilinder die 56pk leverde en in de meest ultieme uitvoering met een 1300cc die 63pk aan de wielen bracht. Al die motoren waren luchtgekoeld. Het interieur was voorzien van de indertijd bij Citroen zo populaire stijlelementen als satellieten aan het stuur en open aflegruimten voor losse zaken. 
De Oltcit/Axel was een auto met een vrij ellendige afwerkingkwaliteit en dat speelde vooral in de verwende westerse markten wel een bepalende rol. Zelfs een lage prijs kon dit probleem niet verhullen en ook de dealers werden soms gek van die Roemeense Citroens. Daarbij kwam dat de wagens roestten als de beste en zo zijn er dus maar heel weinig goede exemplaren overgebleven voor de liefhebber. En ik denk dat de prijzen voor een goed exemplaar heel erg laag zullen zijn. 
De Oltcit werd gebouwd tot en met 1996 in zijn oorspronkelijke vorm. Daarna werd de naam gewijzigd en kwam de auto als Oltena of Rodae op de markt. In het westen was hij toen al een jaar of tien eerder verdwenen. In Roemenie was een tijdlang ook nog een pick-upversie van de Oltcit leverbaar. Die is nog veel zeldzamer als de hatchback uiteraard.
Lees ook:Onbekend, goedkoop en toch lang verkocht; de Citroën Oltcit!
Lees ook:Autohonger in het vroegere Oostblok
Lees ook:Nieuwste Ford komt uit Roemenie
Lees ook:Ford levert eerste Transit Connect uit Roemenie af..
Lees ook:Terugroepactie Dacia en Renault