Oldsmobile was binnen GM het merk dat soms heel veel auto voor het geld bood. Letterlijk en figuurlijk. Dit soort wagens kreeg je soms per strekkende meter metaal geleverd en dat waren best veel meters bij bepaalde modellen. Ook de motorisering was veelal flink wat groter dan die bij Chevrolet of Pontiac. Sportief waren bepaalde modellen van de subfabrikant ook. 
V8-motoren met zeven liter inhoud waren geen uitzondering. In de jaren zestig van de vorige eeuw bouwde men ook een reeks modellen in cabrio- of semi-coupevorm en die wagens waren best populair. Voor het bouwjaar 1966/7 kwam Oldsmobile met een nieuwe Cutlass die in de flanken net bij de C-stijl een hop-up liet zien een aan de voorzijde afgeronde spatschermen. 
De grille was relatief breed, en werd vergezeld door dubbele koplampunits. Deze Cutlassen waren leverbaar met zowel zes als achtcilinders, waarbij de laatste tegen meerprijs geleverd werden. Door het hele gamma motoren heen kon een klant dan kiezen uit vermogens van 155 tot en met 375pk. De nieuwe Cutlass leek nu in veel opzichten op de nog wat grotere 98-serie en het aantal te leveren uitvoeringen was ongekend groot. Er was een vierdeurs sedan, een tweedeurs semicoupe, een stationcar en een cabrio. Wilde je nog meer luxe dan er standaard al in zo’n wagen zat, kocht je een Supreme in de 4-4-2 uitvoering of als Turnpike Cruising. 
Beide versies waren bedoeld als sportieve varianten en bij de 4-4-2 hield dat in dat je een auto geleverd kreeg met vloerschakeling i.p.v. een selectiehendel aan het stuurwiel, waarbij de automaat vier versnellingen mee kreeg, in die jaren een noviteit. Je kreeg voor het opwekken van het extra vermogen een viervoudige carburateur en een dubbele uitlaat. Deze versie werd vooral in de V.S. zo populair dat Oldsmobile er een aparte modellijn van maakte die een jaar of twee later zorgde voor een heel opvallend auto die werd geleverd met een 370 pk leverende V8 van 7,5 liter inhoud. 
Het kon bijna niet op in die dagen. Vooral in cabrio (Convertible) uitmonstering was het een zeer fraaie verschijning. De auto had een aantal veranderingen gekregen die vooral aan de voorzijde goed zichtbaar waren. De subtiele hop-up aan de zijkanten was nu vrij dominant zichtbaar. De auto was met zijn dikke vijf meter lengte een stevige verschijning, qua brandstofverbruik was het een auto voor zelfs toen al wat beter gesitueerden. Een verbruik van 1 op 3 kwam vaker voor dan zuiniger waarden. Het maakte de grote Oldsmobiles niet zo populair in ons altijd wat zuinige landje. 
Neemt niet weg dat het wel een klassieker is met een zekere status. Een mooie 4-4-2 doet al snel iets van 15 tot 20 mille. Je hebt dan een loeisterke en zeer comfortabele Amerikaanse auto ter beschikking die zeker in staat is veel kleinere GTi’s of dat soort wagens te frustreren, maar waarbij je wel meteen gas moet laten inbouwen. Want bij een benzineprijs van 1,65 Euro is het verbruik van die grote Olds wel een probleem…..
Lees ook:Enorme vakantiebak; Oldsmobile Vista Cruiser…
Lees ook:Elegante Olds; de Starfire Coupe 1962
Lees ook:Revolutionair slagschip; Oldsmobile Toronado
Lees ook:Ongekende luxe; Buick Riviera 1966-70
Lees ook:De 70′s serie van Oldsmobile